życie doczesne
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeśli pokładamy nadzieję w Chrystusie, ale ograniczamy ją tylko do życia doczesnego to i tak jesteśmy politowania godni.
Pełnią odpowiedzi na sens... - ... się w Rosji sekta raskolników głoszących nienawiść do ciała i życia doczesnego. Członkowie tej sekty masowo pozbawiali się życia, zagrzebując się w...
- ... też chyba nikt z taką desperacją nie walczył o zachowanie życia doczesnego.
W Afganistanie, gdzie wojna stała się sposobem na życie, a... - ... wiekuisty musi być strasznie nudny.
WOKULSKI: Jest wynagrodzeniem za umartwienia życia doczesnego.
HAMLET: Wszystkie religie są absurdalne.
TERTULIAN: Non p-p-udet...
- ... Hallo! Hallo! My - ludzie - ludzie - ludzie
Czerwoni, biali, brunatni,
Po życia doczesnym trudzie
Wcieleni po raz ostatni.
Uwikłani w antenach jak ćmy... - ... dotyczą zagadnień związanych ze śmiercią. Opowiadają o cienkiej granicy, oddzielającej życie doczesne od życia wiecznego. Granicy niekiedy równie cienkiej i kruchej, jak...
- ... idzie mi świetnie, nie trzeba już monotonnej Almy. Skończyło się życie doczesne, zaczyna się życie urojone. Co dzień dalsze i bogatsze.
Sama... - ... była święta-dawała biedakom ścierwo do jedzenia. Może ratowała im życie doczesne, ale niszczyła duchowe"- denerwuje się Adam. Psuła im karmę i...
- ... dla ojczyzny obiecywano jedynie pośmiertną sławę u rodaków, natomiast w życiu doczesnym musieli być stale gotowi na więzienia, tortury i zesłania, czy...
- ... mare. Kawiorek. Kapusta zasmażana. Zobaczysz! Ogień piekielny cię pochłonie!
W życiu doczesnym brzuch może ci jednak bardziej pomóc, niż zaszkodzić. Weź przykład... - ... we wspomnieniach i rozmowach rodzinnych, a śladem jego obecności w życiu doczesnym była, jeszcze przez parę lat, Jana. Wysoka, smukła, ładna pani...
- ... czas mierzą tą skromną ilością lat, które mają wypełnić
w życiu doczesnym. Chwila, w której żyję, jest istotnie
najważniejsza: jedynie w tym... - ... filozofowie chrześcijańscy, twierdził, że nie da się go osiągnąć w życiu doczesnym, natomiast Arystoteles przeciwnie uważał, że szczęście jest w zasięgu ręki...